Nauczanie języka angielskiego w przedszkolu dla początkujących

Nauczanie języka angielskiego w przedszkolu to prawdziwe wyzwanie. Równie ważna, jak znajomość języka angielskiego, jest tutaj umiejętność pracy z dziećmi. Nawiązanie relacji z maluchami, skupienie ich uwagi, wzbudzenie zainteresowania i efektywne wspólne działanie to trudne zadania dla nauczyciela. Szczególnie, jeśli dopiero zaczynasz pracę z przedszkolakami.

Powtórka z psychologii rozwojowej

Prowadząc zajęcia z metodyki nauczania języka angielskiego dzieci zawsze zaczynam od powtórki z psychologii rozwojowej. Każdy nauczyciel przebrnął przez psychologię rozwojową na studiach, ale (przyznajcie się…) w różnym stopniu zaangażowania. Rozpoczynając pracę z przedszkolakami warto przypomnieć sobie prawidłowości rozwoju dziecka w wieku przedszkolnym i to, czego możemy się spodziewać w kontakcie z tą grupą wiekową. Kluczowa jest w tym okresie ciekawość (curiosity). To naturalne pragnienie poznawania świata, badania go i doświadczania wszystkimi zmysłami sprawia, że dziecko jest otwarte na nowe. Zadaniem dorosłych ( w tym nauczyciela języka angielskiego) jest podtrzymywanie tej ciekawości i stworzenie sprzyjających warunków do samodzielnego poznawania świata. Na zajęciach z języka angielskiego musi być miejsce na dziecięcą twórczość i kreatywność. Tę możliwość stwarzają różnorodne projekty plastyczne, konstrukcyjne, wspólne zabawy czy minidrama – do wykorzystania pluszaki, figurki czy samodzielnie przygotowane pacynki. 

Multizajęcia

Dziecko w wieku przedszkolnym ucząc się języka angielskiego jednocześnie rozwija się wielokierunkowo. Dobrze skonstruowane zajęcia będą wspierały rozwój dziecka w różnych obszarach; emocjonalnym, fizycznym, społecznym i językowym. Czasem chciałoby się nazwać język angielski w przedszkolu „multizajęciami”, na których śpiewamy, rysujemy, układamy, ćwiczymy, szukamy podobieństw, wykonujemy ćwiczenia fonetyczne czy tańczymy. Przedszkolaki koncentrują się na jednej aktywności krótko, wiele bodźców rozprasza ich uwagę. I stąd wynika kolejna wskazówka: jeśli chcesz, aby dzieci były zmotywowane i zaangażowane zmieniaj ćwiczenia i różnicuj je pod względem nasilenia aktywności. W praktyce: trzy minuty muzycznej rozgrzewki, 5 minut statycznych zabaw w kręgu, 3 minuty zabawy ruchowej itd. O budowie zajęć dla przedszkolaków będę jeszcze pisać.

TPR (Total Physical Response) to podstawa

Total Physical Response (reagowanie całym ciałem) to metoda nauczania języka angielskiego poprzez ruch. Stosując TPR włączamy całe ciało w proces przyswajania nowego słownictwa oraz struktur językowych. Na każdych zajęciach z przedszkolakami powinno pojawić się TPR: w formie piosenki z pokazywaniem, zabawy typu „Simon Says” czy podobnej aktywności. 

Zainteresowania grupy

Nie będzie to wielkim odkryciem, jak napiszę, że najchętniej uczymy się tego, co nas interesuje. Dotyczy to także dzieci. To prawda, że dziecięce zainteresowania są bardzo rozległe, ale każda grupa ma swoją specyfikę. Warto to rozpoznać. Na początku swojej pracy w jednym z przedszkoli pracowałam z bardzo muzyczną grupą. Te sześciolatki od początku wspierane w rozwoju muzycznym przez wychowawcę uczestniczyły w konkursach, przygotowywały „musicalowe” przedstawienia. Zdarzało się, że powtarzając słowa w języku angielskim wymyślały dla nich melodię. Starałam się dopasować do ich zainteresowań i był to najbardziej muzyczny angielski, jaki prowadziłam. Podobnie z tematami zajęć. Są grupy (na początku jedna, dwie osoby, ale to bywa zaraźliwe i przenosi się na całą grupę), w których dzieci interesują się  dinozaurami lub życiem morskich stworzeń. Dobrze wziąć pod uwagę te specyficzne zainteresowania podczas planowania zajęć. Zdarza się też, że dzieci uwielbiają konkretną bajkę np. Świnkę Peppę. Inspirują je postacie Disneya czy superbohaterowie. Oni także mogą pomóc w prowadzeniu zajęć z języka angielskiego.

Relacje interpersonalne

Mam na myśli trzy rodzaje relacji: nauczyciel j. angielskiego – dziecko, nauczyciel j. angielskiego – nauczyciel wychowania przedszkolnego i nauczyciel j. angielskiego- rodzic. Ten pierwszy rodzaj jest to kluczowa relacja. Od początku buduj pozytywną relację z dzieckiem. Jeśli polubi ciebie, możesz mieć pewność, że polubi też język angielski! To twoja otwartość, pozytywność wprowadzi dziecko w świat języka angielskiego. Zachęcaj do udziału w zabawach, ale daj dziecku prawo do okresu ciszy tzw. silent period. To, że maluch milczy w czasie zajęć nie znaczy, że się nie uczy. Po prostu potrzebuje jeszcze czasu. Chcąc zbudować dobrą relację z dziećmi trzeba się z nimi zaprzyjaźnić. Jeśli masz taką możliwość, dołącz do dzieci w czasie ich zabawy dowolnej. To najlepsza okazja, aby poznać się bliżej. Zobaczą w tobie nie tylko Panią Angielski, ale też prawdziwego kompana do zabaw. Znajdź czas, aby posłuchać, co dzieci mają do powiedzenia. Możesz to zrobić przed lub po angielskim. Umiejętne słuchanie jest bardzo ważne w budowaniu relacji i wiąże się z zainteresowaniem problemami innych. Na koniec może oczywiste, ale warto przypomnieć. Rozmawiając z dziećmi czy prowadząc zajęcia bądź na poziomie ich wzroku, by nie stwarzać dystansu. Kolejny rodzaj relacji to ta między tobą a nauczycielem wychowania przedszkolnego. Wiele kwestii możecie zintegrować. Kiedy przedszkolaki omawiają pogodę na swoich zajęciach, wprowadź też słownictwo związane z tematem „Weather” na języku angielskim. Podobnie ze zwierzętami żyjącymi na wsi czy ze zdrowym żywieniem. Najważniejsze, żeby zgrać się w czasie. Wszelkie trudności wychowawcze pojawiające się w grupie na twoich zajęciach łatwiej rozwiązać razem. Relacja z rodzicem też nie jest bez znaczenia, choć nie zawsze należy do łatwych. Przedstaw się na pierwszym zebraniu i przynajmniej dwa razy w roku zorganizuj „drzwi otwarte” dla rodziców. Prowadzenie tablicy informacyjnej o zajęciach z języka angielskiego też jest formą kontaktu z rodzicami. Warto też przygotować kartę obserwacji dziecka na języku angielskim dotyczącą zachowania i postępów ( rozumienie poleceń w języku angielskim, kreatywność na j. angielskim, współpraca z rówieśnikami, śpiewanie piosenek z grupą itd.) Rodzice są zazwyczaj wdzięczni za takie informacje.

Mów, komentuj, pytaj 

Naucz się opowiadać o wszystkim, co robisz w języku angielskim. Nie martw się, po wyjściu z przedszkola wszystko wróci do normy. „Look, I’ve got a bag. The bag is blue. Is it blue or purple? What do you think? Blue, right? I will open my bag. What’s inside? Do you want to know? Yes, you do?  Okay, let’s see… Podobnie w czasie pracy przy stolikach, wykonywania zadań plastycznych czy pracy z podręcznikiem. Masz wtedy okazję podejść do każdego z osobna, zapytać w języku angielskim, skomentować, pochwalić: Well done! I like your rainbow! Looks lovely.

Songs and rhymes 

Pracując z przedszkolakami nie unikniesz śpiewania. Nawet jeśli w szkole przed zajęciami z muzyki dręczyły cię mdłości i błagałeś rodziców o zwolnienie, teraz już nie uciekniesz. W przedszkolu śpiewać trzeba. Pocieszające jest to, że masz naprawdę cudowną widownię, która nawet po twoim najgorszym wykonaniu a capella poprosi o bis.

foto: pixabay.com