Współczesność wyjątkowo intensywnie wymaga od nas aktywnej adaptacji do nowych warunków. Konieczność reagowania na bieżące zmiany powoduje, że wciąż trzeba się czegoś uczyć, a umiejętność uczenia się, szybkiego i efektywnego, jest dziś na wagę złota.
Czym jest samoregulacja uczenia się?
Zgodnie z podstawową definicją samoregulacja uczenia się to ogół działań podjętych do realizacji celu przez jednostkę w obszarze uczenia się. Komponenty samoregulacji możemy podzielić na poznawcze i motywacyjne, a pod tymi naukowymi określeniami kryją się między innymi przekonania motywacyjne, wiedza o sobie, strategie uczenia się, strategie motywacyjne i wiedza ogólna.
Uczeń samoregulujący swoje uczenie się to uczeń samosterowny, który potrafi zaplanować swoje uczenie, monitorować jego przebieg, a na koniec ocenić jego efekty i wyciągnąć wnioski na przyszłość.
Problematyczna edukacja przedmiotowa
Umiejętność samoregulacji uczenia się zaczyna być bardzo przydatna ( a może raczej jej przydatność szczególnie zauważalna) na etapie edukacji przedmiotowej, która rozpoczyna się wraz z przekroczeniem przez ucznia progu klasy czwartej szkoły podstawowej. To czas wielu zmian i niestety czas pojawiających się trudności adaptacyjnych. Rosnące wymagania wobec ucznia, zwiększona liczba przedmiotów i nauczycieli, konieczność przygotowania się do licznych testów, sprawdzianów, odpowiedzi ustnych, sprawia, że potrzebne jest narzędzie do zarządzania własnym procesem uczenia się. I tu pojawia się samoregulacja uczenia się, jako kluczowa kompetencja, która może być remedium na wiele uczniowskich trudności w tym okresie.
Jest rozwiązanie
Dobra wiadomość jest taka, że samoregulację uczenia się można rozwijać. Możemy przygotowywać dziecko do efektywnego samoregulowania procesu uczenia się i możemy to robić już od najmłodszych lat.
Jak? Poprzez stwarzanie warunków i budowanie przestrzeni dla rozwoju samoregulacji uczenia się. Pozwalając dziecku na samodzielność i branie odpowiedzialności za swoje działania. W ten sposób pozwalamy na budowania poczucie kompetencji. Wszystko dostosowane do wieku. Nie mam na myśli samodzielnego wyjazdu sześciolatka pociągiem do Krakowa, ale już udział w planowaniu (wraz z rodzicami) tej podróży może być ciekawym i budującym doświadczeniem. Poza samodzielnością i uczeniem planowania warto wspomnieć o nabywaniu wiedzy o sobie, budowaniu świadomości własnego JA, znajomości swoich mocnych i słabych stron, swoich preferencji i możliwości. Jeśli dziecko pozna siebie, łatwiej będzie mu zaplanować swoje uczenie się – idealnie dopasowane do indywidualnych potrzeb. Do tego należy dodać sporą dawkę „know-how” o strategiach uczenia się i przepis na samoregulację uczenia się gotowy.
Konkretna dawka informacji teoretycznych i praktycznych
Książka „Samoregulacja uczenia się w edukacji przedmiotowej” jest o uczniu wkraczającym w nowy etap – wymagającej samodzielności edukacji przedmiotowej. Jest o budowaniu przestrzeni dla rozwoju i o ważnym wsparciu ze strony osób znaczących: rodziców, nauczycieli i rówieśników.
Graficznie – książka zachęca do notowania, zapisywania refleksji i do wykorzystania wskazówek na co dzień w praktyce edukacyjnej. To idealna propozycja dla nauczycieli i dla rodziców, którzy chcą tworzyć przestrzeń dla rozwoju swoich dzieci i chcą „wypuścić w świat” młodych ludzi gotowych do podejmowania nowych wyzwań i nabywania nowych kompetencji.
Uczymy się przez całe życie i kto wie na jakim etapie samoregulacja uczenia się może mieć dla nas znaczenie…
- Dla praktyki edukacyjnej zostały zaprojektowane Personalne Karty Ucznia, które mogą być wykorzystane na zajęciach wychowawczych z uczniami
SPOTKANIE AUTORSKIE JUŻ W CZWARTEK, 3 LUTEGO 2022 !
Zapraszam na godzinę 18.00 do Art Cafe Szpulka w Miejskim Centrum Kultury, przy ul. Marcinkowskiego w Bydgoszczy.
Książka i karty pracy dostępne na www.tyszkowska.edu.pl/sklep
Grafika: Ewelina Hasiuk-Brzezowska (11secondsstudio)
